Is fad' ó bhaile a d'aithneoinn féin do shiúl Do chúl dubh daite faoi hata glan éadrom úr Bhíodh blas na meala 'ach aon mhaidin ar phóig mo rún Roimhe Shamhain gan amhras beidh faire orm féin le cumhaidh. 2. Nuair a éirím ar maidin is théim go cúl an toigh' Is amharcaim le fada ar an taoibh úd a bhfeicinn mo mhian Ach 'nois tá mé réidh leis go ndeántar dom cónair chaol Is go bhfásann an neantóg 's an féar glas fríd lár mo chroí. 3. A shúil is glaise ná'n coiscreach nuair is úire a bláth Scéal cinnte go gcaoinfinn gan staonadh dá gcluinfinn do dháil Feara Éireann 's dá mbeadh siad cruinn ar aon chnoc amháin A ghrá, dá bhféadfainn, 's tú féin 'bheadh agam ar láimh. 4. Tabhair mo mhallacht do d'athair 's do do mháthair féin Nach dtug beagán tuigse duit-se le mo lámh a léamh Go moch ar maidin a chuirfinnse chugat brí mo scéil Fá mo leithscéal a ghlacadh go gcasfaí duit in uaigneas mé.